Kom je ook? De clitoris en het vrouwelijk orgasme

Gister was ik bij de boekpresentatie van het boek van LotteLust, 'Kom je ook? de ultieme orgasmegids voor iedere vrouw', geschreven door Linda Hiddinga. Het doel: de orgasmekloof verkleinen - en als het even kan, dichten - door diep te duiken (pun intended) in en het vrijgeven van de geheimen van het vrouwelijk orgasme. Al zijn het natuurlijk al lang geen geheimen meer, maar het lijkt wel alsof we het met z'n allen gewoon niet willen weten of steeds vergeten.

Neem het bestaan van de clitoris bijvoorbeeld. De een na de andere man (!) claimde de clitoris te hebben ontdekt.  Amor Veneris, de liefde van Venus. Zo noemde de Venetiaanse anatoom Renaldus Columbus in 1559 het penis-achtige knobbeltje dat verborgen tussen de labia majora aan de voet van de venusheuvel ligt. Dit is de plaats van het vrouwelijk genieten, voegde hij er aan toe en geen mens die dat in twijfel trok. In 1561 beweerde zijn conculega Gabriele Falloppio – naar wie de eileiders, tuba Falloppi, zijn genoemd – de clitoris als eerste te hebben ontdekt.

In 1905 kwam Sigmund Freud met de theorie dat er naast het clitoraal orgasme ook een vaginaal orgasme bestaat. Om vrouw te worden moest een meisje de ware bevestiging van haar vrouw-zijn in haar vagina zoeken. Zo ontstond bij Freuds tijdgenoten de opvatting dat een vrouw met het vaginale orgasme haar volwassenheid bewijst - een nogal handige opvatting voor mannen die door penis-in-vagina penetratie klaarkomen. Clitoraal klaarkomende vrouwen zouden in hun genitale fase (4 a 5 jaar oud) zijn blijven steken.

Dat was verdwijntruc nummer één. De tweede poging de clitoris weg te cijferen volgde in 1947, toen Charles Mayo Goss, de eindredacteur van Gray’s Anatomy - een van de belangrijkste boeken in de geneeskunde - de clitoris achterwege liet in het boek. De vulva stond nog wel afgebeeld, maar het genotsorgaan was compleet verdwenen.

Maar vrouwen kunnen juist alleen clitoraal klaarkomen, beweerden eerst Kinsey en later Masters en Johnson rond de jaren vijftig. Shere Hite toonde in 1976 aan dat teleurstellend weinig mannen van de clitoris afwisten. Toch stond de vagina nog niet buitenspel. Zo ontstond er een wetenschappelijke controverse over de vraag of de G-plek bestaat.

In 1998 legde de Australische urologe Helen O'Connell de clitoris op de snijtafel en ontdekte dat het knobbeltje dat we clitoris noemen slechts het uitwendige deel is van een samenhangend stelsel van zwellichamen dat tot in de wanden van de vagina doorloopt.  Een bijzondere gebeurtenis, al was die niet helemaal nieuw. Want ook in de oudheid had Claudius Galenus, een dokter uit het Romeinse Rijk als de theorie dat de clitoris dezelfde grootte heeft als een penis, beide in niet-erecte toestand.  En in 1844 verscheen een gedetailleerde tekening door George Ludwig Kobelt, een Duitse anatomist, van de interne en externe clitoris. Zijn conclusie was dat ‘de structuur gelijk is aan de man.’  

Inderdaad, het vrouwelijk en mannelijk geslachtsorgaan verschilt in wezen niet zo. De P(rostaat)-spot bij de man is het equivalent van de G-spot bij de vrouw: een sponsachtig stukje weefsel aan de achterkant ofwel binnenkant van de clitoris. Kortom, het vaginale orgasme is dus slechts een andere verschijningsvorm van het clitoraal orgasme. Je kunt dus ook spreken van een uitwendig of inwendig clitoraal orgasme.

Het blijkt dus maar met al die claims van mannen en verdwijntrucs, dat educatie over het vrouwelijk geslachtsorgaan, dus vrouwen zelf, van het hoogste belang is. Ik deel daarom in het boek ook openhartig over mijn eigen orgasmes:

Bestel het boek hier voor 15 euro. Bestel dan ook gelijk Het Clitorisboek en word een heuse orgasme- en clitoris expert als je dan ook het waanzinnig mooie OMGyes! interactieve software programma bestelt voor slechts 39 euro, waarmee je toegang krijgt tot 62 videos en 11 touch-videos om vulva-verwen technieken op te oefenen.